Ρωμαϊκό Ωδείο Πατρών

Στα δυτικά του Κάστρου πάνω από την πλατεία  Αγίου Γεωργίου και πλαισιωμένο από τις οδούς Γερμανού, Σωτηριάδου και Παντοκράτορος βρίσκεται το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας.

Πρέπει να αναγέρθηκε νωρίτερα από το Ωδείο της Αθήνας (Ηρώδειο 160 μ.Χ.) και όπως απέδειξαν οι αρχαιολογικές έρευνες έπαψε να χρησιμοποιείται μετά τον 3ο μ.Χ. αιώνα.

Έχει όλα τα βασικά μέρη του Θεάτρου, κοίλο, ορχήστρα, προσκήνιο, σκηνή και παρασκήνια, και είναι μικρότερο από  το Ηρώδειο. Καθώς η διάμετρος του κοίλου του είναι η μισή από αυτό του Ωδείου της Αθήνας συμπεραίνεται ότι χωράει τους μισούς θεατές από αυτό (2.500 περίπου της Πάτρας, 5-6.000 της Αθήνας).

Το κοίλο του θεάτρου δεν είναι λαξευτό ούτε στηρίζεται σε κάποιο φυσικό αντέρεισμα και για την στήριξή του χρειάστηκε να κατασκευαστεί αναλημματικός τοίχος που δεν σώζεται σε όλο το ύψος του.

Το ανάλημμα είναι χτισμένο με πέτρες και επενδυμένο με οπτόπλινθους κατά το ισοδομικό τρόπο, ενισχύεται δε κατά διαστήματα από ογκώδεις, χτισμένους με τον ίδιο τρόπο, πεσσούς.

Η ίδια κατασκευή παρατηρείται και στον τοίχο της πρόσοψης καθώς και στα χωρίσματα της σκηνής και των παρασκηνίων.

Ο τοίχος της σκηνής προς την πλευρά του κοίλου φέρει οκτώ κόγχες, όπως κόγχες φέρει και ο χαμηλός τοίχος του προσκηνίου απέναντι από την ορχήστρα.

Η ορχήστρα είναι ημικυκλική με επένδυση από μαρμάρινες πλάκες και χωρίζεται από το κοίλο με επίσης μαρμάρινο χαμηλό θωράκιο.

Οι θεατές μπαίνουν στο Ωδείο από τρεις κτιστές κλίμακες που ξεκινούν από την πίσω πλευρά του κοίλου και καταλήγουν στο διάζωμα.

Το διάζωμα χωρίζει το κοίλο σε δύο μέρη.

Από τον 3ο μ.Χ. αιώνα μέχρι το 1889, που έγινε η αποκάλυψή του, ο χώρος του Ωδείου χρησιμοποιήθηκε διαφορετικά (βρέθηκαν τάφοι). Το 1889 ήταν σκεπασμένο με χώμα και η πρώτη αποκάλυψή του έγινε  όταν χρειάστηκαν μπάζα για την επιχωμάτωση του λιμανιού.

Τη δεκαετία του `50 ο Πατρινός αρχιτέκτονας Ιωάννης Βασιλείου φρόντισε για την αναστύλωση του Ωδείου και την αναμαρμάρωση του κάτω διαζώματος.

Τα τελευταία χρόνια το Ρωμαϊκό Ωδείο χρησιμοποιείται για την φιλοξενία πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων κατά την θερινή περίοδο.