Παλαίο Δημοτικό Νοσοκομείο Πατρών

Το κτίριο του Δημοτικού Νοσοκομείου θεμελιώθηκε το 1857 από τον βασιλειά Όθωνα και βασίστηκε σε σχέδια του Δανού Αρχιτέκτονα Χριστιανού Χάνσεν.

Το 1871 αποπερατώθηκε το πρώτο τμήμα που περιλάμβανε την πρόσοψη και  το μισό των πλάγιων πτερύγων.

Την 1/1/1872 άρχισε η λειτουργία του με την επωνυμία «Δημοτικό Νοσοκομείο Πατρών».

Από το 1889 έως το 1897 έγιναν επεκτάσεις και προσθήκες κτιριακές υποδομές με δωρεές και πρωτοβουλίες, των αδελφών Κορύλλων και των Ι. Γιαννόπουλου, Θ. Ευσταθόπουλου και Κ. Παπασταθόπουλου, ενώ το 1914 χτίστηκε και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους.

Το 1924 έγινε ανακαίνιση του συγκροτήματος, περίφραξη και δημιουργία κηπαρίου με δαπάνες του Χρ. Κορύλλου.

Τα κτίρια που αποτελούν το Δημοτικό Νοσοκομείο ακολούθησαν το ύφος του νεοκλασικισμού με λιτές φόρμες και χωρίς επιτήδευση στα μορφολογικά στοιχεία, ακολουθώντας τον αρχικό σχεδιασμό του Χάνσεν.

Το 1959, το Νοσοκομείο περνά στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας  και μετονομάζεται Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο «Ο Άγιος Ανδρέας» και το 1972 μεταφέρει τις λειτουργίες του στο νέο Νοσοκομείο.

Το 1984 αναγνωρίζεται η κυριότητα του κτιρίου στο Δήμο Πατρέων και από τι 1989 αρχίζουν εργασίες αποκατάστασης της κεραμοσκεπής και των όψεων σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού.

Από τι 1994 εγκαθίστανται σε ανακαινισμένα κτίρια της βορειοδυτικής πλευράς υπηρεσίες του πολιτιστικού τομέα του Δήμου, ενώ ολοκληρώνονται οι εργασίες στη μπροστινή πτέρυγα «Χάνσεν», η οποία μετατρέπεται σε χώρο εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Στο αίθριο του Νοσοκομείου φιλοξενούνται κατά την θερινή περίοδο πολιτιστικές εκδηλώσεις (συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις λόγου) αξιοποιώντας έτσι το κτιριακό σύνολο και αναδεικνύοντας την αισθητική και μνημειακή του αξία.