Ιερός Ναός Παντανάσσης

Ο ναός της Παντάνασσας, ο δεύτερος αφιερωμένος στην Παναγία στην πόλη των Πατρών, θεμελιώθηκε το 1857 και εγκαινιάστηκε στις 30 Αυγούστου του 1859.

Είναι έργο του διευθυντή  του «Πολυτεχνικού Σχολίου» αρχιτέκτονα Αθανάσιου Φρεαρίτη και του Λύσανδρου Καυταντζόγλου και αποτελεί ένα από τα λαμπρά δείγματα της νεοκλασικής ναοδομίας του 19ου αιώνα, εντυπωσιάζοντας με την επιβλητικότητά του και την αρμονία των αναλογιών του.

Η εσωτερική διακόσμηση του ναού είναι ανάλογης λαμπρότητας, καθώς την τοιχογράφηση εκτέλεσε ο Κωνσταντίνος Πρινόπουλος (1874), ενώ τις εικόνες του τέμπλου ζωγράφισε ο Σπυρίδων Χατζηγιαννόπουλος.

Το μαρμάρινο τέμπλο της Παντάνασσας είναι επίσης ένα έργο τέχνης 1878 και είναι έργο όπως και ο άμβωνας του μαρμαρογλύπτη Βενέδικτου Σκαλκώτου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Σπυρίδωνα Τζέτζου.

Το εσωτερικό του  λαμπρύνεται από πολλά άλλα αφιερώματα μεγάλης καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας, δωρεές επιφανών οικογενειών της Πάτρας αλλά και απλών ευλαβών πολιτών.

Ο ναός της Παντάνασσας  είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Ελληνικής νεοκλασικής ναοδομίας, με μεγάλη αισθητική, ιστορική και θρησκευτική αξία για την Πάτρα.