Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέα (Παλαιός)

Ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέου χτίστηκε μεταξύ 1836 και 1843 στον χώρο όπου υπήρχαν τα ερείπια του παλαιότερου ναού, που υπήρχε από την εποχή των Ενετών και καταστράφηκε από του Τουρκαλβανούς το 1770, στα Ορλοφικά.

Είναι τρίκλιτη βασιλική που έχει προστώο με πέντε τοξωτά ανοίγματα στην όψη της, έργο του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου.

Ήταν ο πρώτος ναός που οικοδομήθηκε στην μεταεπαναστατική Πάτρα και διετέλεσε Μητρόπολη της πόλης για την περίοδο 1845-1856.

Η αγιογράφηση των οροφών του ναού που παραπέμπουν στις αντίστοιχες δυτικοπρεπείς των Επτανήσων, έγινε από τον ζωγράφο Δημήτριο Βυζάντιο – Χατζηασλάνη, και απεικονίζουν ολόσωμους τους πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης και τους Αγίους της Εκκλησίας μεταξύ των οποίων και τον Άγιο Ανδρέα στον οποίο είναι αφιερωμένος ο ναός.

Στη νότια πλευρά του ναού υπάρχει το «άγιασμα», σε μικρό υπόγειο χώρο όπου αναβλύζει αγιασμένο νερό, ενώ στη βόρεια υψώνεται το πέτρινο κωδωνοστάσιο που κατασκευάστηκε στα  τέλη του 19ου αιώνα σε αντικατάσταση του αρχικού ξύλινου.

Ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέου αποτελεί ξεχωριστό μνημείο της Πάτρας γιατί εκτός από λατρευτικός χώρος, είναι ένα καλλιτεχνικό μνημείο με ιδιαίτερη αξία.